seni karaladim c sikkina

yanlis ciktik.
yillarca durmadan usanmadan o kucuk daireleri karaladim durdum. once dort taneydiler, sonra nedense bese ciktilar. neden mi soz ediyorum tabi ki o kaderimizin yonunu belirleyen coktan secmeli sınavlarin bas cellatlarindan; a-b-c-d ve ailenin uvey evladi e sikkindan. ilkokulla baslayan seruven ortaokul-lise-unıversıte ve bilimum sinavlarla devam etti hala da ediyor. yeter artik arkadas yeter. nedir bizim bu 5 sıkdan cektigimiz. kaldi ki o siklari karalamak tuhaf bir zevk de vermiyor degil hani. soyle 2b kalemle once ortadan baslarim karalamaya, sonra kucuk kucuk daireler cizerim disariya dogru. kenarlara tasar bazen uyuz olurum. optik okuyucu gotluk edip okumaz dize ince hafiften bir korku yoklar once, sonra ziktiret derim. ama yinede de silgimle silerim tekrar o tasan yeri uzulerek. bu arada silgi de pelikanın o dandik yesil silgilerindense orda yesil bi renk birakir kodumun silgisi. sonra sorgularim kendimi niye sildin salak falan diye. sonra o iz optik okuyucuyu ya bozarsa diye paranoid android olurum. ama iste o anda o yesillikte iste o adi siginin biraktigi yesillikte sevgili senin gozlerin belirir ve duygulanir su kus kalbim cırpar kanatlarini. ekvador da bi cocuk aglar..neyse efendim iste o bes yallozdan en cok c yi severim. c yi karalarken kendimden eminimdir. cevap dogrudur. bilmiyorum niye c. belki de ortaokuldaki sinifimdan dolayi. a ve b eh iste, yine de guvenemem ikisene de. d den hic hazetmem, karalarken cok istemsiz hareket eder parmak kaslarim. d soguk gelıyor bana. e nin deliknali bi durusu var sanki. asil bir ingiliz gibi. bir nevi sör yani, bay e diye de boktan bi film vardir ama gozumde degeri dusmemistir yine de e sikkinin, isaretlerim yine de ayip olmasin diye yellene yellene. d sikki olmasaydi keske. ya diger harfler ne olcak. bence oss ve diger sinavlarda acil degisklik yapilsin. k-l-m-n-o- beslisi yeni bi soluk getirebilir solmus dimaglara yorgun bedenlere.