Sunday, February 18, 2007

kadinlarim-rouge

vuruldum.
yarınki gazetelere bir numarali katil zanlisi olarak gececek sevdigim kadin ardinda enfes bir parfum kokusu birakarak gecenin karanliginda hizla gozden kayboluyor. uzaklarda bir yerden suh bir kahkaha sesi yankilaniyor kulaklarimda. tahta iskelenin karsi konulmaz davetine uyarak sirtustu uzaniyorum. elimi fütursuzca kanayan karnima bastiriyorum. nafile bir caba diyor lisedeki biyoloji ogretmenim. ay saklandigi bulutun arkasindan yuzunu gosterdiginde en sevdigim beyaz gomlegimin kipkirmizi olmasi clarence ray e olan askimi biraz daha arttiriyor.

rouge
Originally uploaded by derbose.

gozumu kapatinca gokyuzunde tek bir yildiz parliyor. köhne tahtalarin arasindan gelen denizin tuzlu kokusu basimi dolandiriyor. parmagimla daireler ciziyorum sahilden gelen ritme uyarak. muhtemelen dwight in yasgunu partisi hala devam etmekte. pis serseri. yumrugumu sikmak istiyorum ama beceremedim galiba. yeri yumrukluyorum. affettim seni pic kurusu. trim trim sol isaret parmagim latin sarkicinin kadife sesiyle iki tahta arasinda bir asagi bir yukari gidip geliyor. hayir kabul etmeliyim ki masum ve guzel biri tarafindan vurulmak gucendirmedi beni. gunahkar biriyim ve bunu hakettigimi dusunuyorum. az once optugum kadinin beni vurmasi da degil bana en cok koyan. sonsuz bir mutluluk bahcesinden-ki bu tamlamayi aptal bir gazetede calisan kuzenime bocluyum- mezarin dibine boylamayi hayatin surprizi olarak nitelendirebilirim. gecenin karanligi yine yavas yavas ustume cokuyor. yagmur damlalari olmali gozumdekiler. buralardan gitmeli, suphesiz gitmeli...

joe fontana